In this cases and in many others music reminds me of something non-musical, and I fancy that to do so is part of its job.
- E.M. Forster ‘Not listening to music’
Dat is het motto van een interessante aanstormende Nederlandse componist: Stephen Westra, componist en publicist uit Utrecht. Hij werd in 1967 in Voorburg (Z-H) geboren en woonde in o.a. Leiden, Freiburg (Duitsland) en Basel (Zwitserland). Stephen Westra studeerde compositie aan het Utrechts conservatorium (Hogeschool voor de Kunsten) bij Ed de Boer (Alexander Comitas) en Henk Alkema. Hij voltooide ook een studie geschiedenis aan de Universiteit Utrecht.
→
De CD ‘Na, und denn?’ bevat liederen op teksten van Kurt Tucholsky (1890-1935), getoonzet door 
De cd ‘Widmung’ bevat muziek voor gitaar en clavecimbel van 
Kees Arntzen is werkzaam als gitarist, muziekjournalist én componist. Diverse van zijn werken zijn uitgegeven door Donemus en opgenomen door professionele musici. Toch is Kees Arntzen bij het grote publiek nog geen erg bekende naam. Hoog tijd om daar eens iets aan te doen. Of kende u Kees al wel?
Eén van de vaste items op deze site is de Componist van de Week. Elke zondag komt er een nieuw stukje in deze serie on-line. Steeds wordt een bekende of juist onbekende naam geïntroduceerd, met een biografie, foto’s, bladmuziekdownloads en natuurlijk luistervoorbeelden en/of filmpjes. Aan u de keuze wie de eersten worden! Heeft u een favoriet uit de 20e en/of 21e eeuw? Plaats zijn/haar naam dan hieronder in het reactievak en de redactie zal elke suggestie bekijken en beoordelen!
Zondagavond 30 augustus 2009 wordt vanuit Muziekgebouw aan ’t IJ het slotconcert van Toonzetters live op Radio 4 uitgezonden. Tijdens het slotconcert worden werken van de drie overgebleven genomineerde componisten uitgevoerd: Edward Top, Einar Torfi Einarsson en Robin de Raaff. Zij maken kans op de Buma Toonzetters Prijs, een geldbedrag van € 10.000. 
Het water golft, de ganzen gakken en in mijn blokhut knort de kat. Avond. Ik luister naar Tout un monde lointain van Henri Dutilleux en ik pieker me suf. De afgelopen jaren waren gevuld met allerlei projecten om (vooral jonge) mensen te interesseren voor die voor hen verre wereld van de klassieke muziek. Lezingen over Mozart en Schumann, colleges over Rachmaninov en het Petrarcisme, een website voor Berlioz, de Gambomania DVD en de Dag van de Gamba, de serie Barok in de Bieb, de Uitlokdag en ga zo maar door. Maar niks van nu….
We hebben roerige tijden achter de rug. Grote kortingen voor ensembles, subsidies die helemaal weggevallen zijn, maar ook ensembles die er meer geld bij hebben gekregen. De kranten hebben er vol mee gestaan. Maar hoe gaan we nu verder? Wat zijn de mogelijkheden om de hedendaagse muziek een betere plek te geven? En wat is dan een ieders taak en rol hierin? Zijn hierin gemeenschappelijke thema’s te onderscheiden? Waar liggen de kansen? Kunnen we verbindingen aangaan of versterken, beter en vaker samenwerken? Zijn er manieren om netwerken op te bouwen of te versterken, om effectiever samen te werken aan strategische prioriteiten (zoals het bereiken van nieuwe doelgroepen, marketing, educatie, het afzetten van meerdere uitvoeringen)?
‘Van welke Nederlandse componist zou u graag een nieuw werk willen spelen of zingen?’ Dat was de vraag die het Concertgebouw, in het het kader van 75 jaar Kamermuziek, stelde aan een aantal musici die dat jaar optreden in de reguliere series. Jard van Nes koos voor 
Onlangs startte